Mijn naam is echt Ian en mijn passie imkeren. Dus ja, Ian de Imker punt nl.
In 2014 heb ik mij ingeschreven als cursist voor de basis imkercursus van de Amsterdamse Vereniging tot Bevordering van de Bijenteelt (AVBB), de Amsterdamse afdeling van de Nederlandse Bijnenhoudersvereninging (NBV). Een jaar lang mocht ik onder begeleiding zorg dragen voor één bijenvolk. Al snel kreeg ik een band met mijn bijen. Het kleine volkje dat in maart nog in één bak zat, groeide snel. Werkelijk zag ik de ontwikkeling van het volk. Er moest een broedkamer bij en nog iets later een honingkamer. In mei/juni ontstond er “zwermgedrag”. Een heel eng woord voor een beginnende imker. Ik leerde over de verschillende manieren om met één volk twee volken te maken. Benamingen hiervoor zijn het maken van een split, een veger, een aflegger of een vlieger. Ik koos voor de methode om de oude koningin met een klein gedeelte van haar werksters en genoeg honing, op een mooi nieuwe plekje neer te zetten, om vervolgens met het achtergebleven moerloze volk een nieuwe koningin te scheppen. Het resultaat was dat ik een paar weken later mijn nieuwe koningin kon merken. Merken is het aanbrengen van een druppeltje lijm op de rug van de koningin om daar vervolgens een klein stickertje met een nummer op te bevestigen. Het stickertje heeft een opvallende kleur, dit is enerzijds om de koningin makkelijker te vinden tijdens toekomstige inspecties en anderzijds heeft elk jaar zijn eigen kleur. Dus de kleur van de sticker vertelt de leeftijd van de koningin.
Behalve veel praktijklessen waren er ook wekelijks hoorcolleges. Deze stonden telkens in het teken van een specifiek onderwerp, te denken aan: welke soorten bijen zijn er, de varroa destructor, imker materiaal, zwermen en de anatomie van de honingbij, om er een paar te noemen. De cursus stond onder leiding van Co Veltman. Een gepensioneerde imker, die tijdens zijn werkende carrière de zorg had over de insecten in Artis. In één specifieke presentatie over zwermen, kwamen foto’s voorbij waarbij een zwerm zich had gehuisvest in de verblijfplaats van de olifanten. Via de cursus heb ik goede ervaring opgedaan en een dijk aan kennis kunnen vergaren.
Aan het einde van de cursus zat een behoorlijke pittig papieren examen. Vooral op de vragen, wat wanneer bloeit, ben ik behoorlijk nat gegaan. Maar gekoppeld met een praktijk toets heb ik het toch gehaald. Verbonden aan het succesvolle afronden van de cursus was het in eigendom krijgen van het volk waar je voor gezorgd had. Dus het volk met de koningin die ik zelf gemerkt had, was nu van mij.
Ik had nog nooit een bijenkast gevuld met bijen vervoerd. En ze moesten van Amsterdam naar Amstelveen, mijn woonplaats. Ik had de gemeente benaderd met de vraag of ik mijn bijen in één van de prachtige heemparkjes die Amstelveen rijk is mocht plaatsen. Ik kreeg als antwoord dat dat helaas niet mogelijk was omdat één van de vaste tuinmannen allergisch is voor bijensteken. Maar dat in het volgende overleg van de flora en fauna afdeling van de gemeente, er aan de district managers gevraagd zou worden of iemand een geschikte locatie zou weten. Ik kreeg binnen twee weken een mailtje terug met drie mogelijk opties voor locaties. Hiervoor ben ik de gemeente Amstelveen, afdeling wijkbeheer nog steeds dankbaar. Mij bijen staan schitterend.
De bijen staan al jaren lang op dezelfde plek en ik houd een populatie van maximaal vier kasten. Het hebben van meerdere volken is voor mij van belang omdat ik zo een beter beeld van de ontwikkeling per volk krijg omdat ik vergelijkingsmateriaal heb. Ook zou ik resources uit één volk kunnen halen om andere volken te helpen of redden indien nodig.
Dan begint het eerste seizoen dat je er echt alleen voor staat. Vooral in het begin was het een raar gevoel om in het openbaar (als enige) een imkerpak aan te doen. Zelf het aanmaken (en aan houden) van de beroker was opeens een uitdaging. Ik ga niet eens vertellen hoe lang ik daar mee bezig geweest ben.
Het boek van Friedrich Pohl, ‘Bijenhouden, hoe doe je dat?’ is volgens mij de gangbare methode die door de NBV wordt gevolgd en onderwezen. Ook zijn follow-up ‘Bijen voor gevorderden’ is zeker een aanrader met duidelijke beschreven handelingen over diverse praktijksituaties. In mijn eerste imkerjaar heb ik erg veel gelezen. Dit kwam denk ik een beetje omdat ik niet zeker wist of ik na een cursus van één jaar genoeg wist om nu zelf voor een volk verantwoordelijk te zijn. Het boek ‘Zelf bijen houden’ van Kim Flottum kan ik ook erg aanbevelen voor startende imkers.
Dan begint het eerste seizoen dat je er echt alleen voor staat. Vooral in het begin was het een raar gevoel om in het openbaar (als enige) een imkerpak aan te doen. Zelf het aanmaken (en aan houden) van de beroker was opeens een uitdaging. Ik ga niet eens vertellen hoe lang ik daar mee bezig geweest ben.
Het boek van Friedrich Pohl, ‘Bijenhouden, hoe doe je dat?’ is volgens mij de gangbare methode die door de NBV wordt gevolgd en onderwezen. Ook zijn follow-up ‘Bijen voor gevorderden’ is zeker een aanrader met duidelijke beschreven handelingen over diverse praktijksituaties. In mijn eerste imkerjaar heb ik erg veel gelezen. Dit kwam denk ik een beetje omdat ik niet zeker wist of ik na een cursus van één jaar genoeg wist om nu zelf voor een volk verantwoordelijk te zijn. Het boek ‘Zelf bijen houden’ van Kim Flottum kan ik ook erg aanbevelen voor startende imkers.
Een ander inspiratiebron waar ik vroeg in mijn imkerleven door werd geïnspireerd was Sam Confort van Anarchy Apiaries. Zeker een aanrader voor de niet zo conventionele imker.
Overige personen waar ik veel aan gehad heb zijn Mike Palmer, door zijn dijk aan kennis en ervaring op een hele nuchtere manier en Dr. Jemie Ellis die met een moderne frisse wind zijn onderzoeken over bijen presenteert. Zeker de moeite waard om een keer naar te googlen.
Tot slot nog Michael Bush met zijn fantastisch boek ‘The Practical Beekeeper”, voor mij persoonlijk was dit een eye-opener. Tip: Op zijn site staat eigenlijk het gros van zijn boek in artikelvorm gepubliceerd.
Na een paar seizoenen komt pas the feeling. Leren uit boeken en van internet gaat maar tot een bepaalde hoogte. Ik denk dat iedere imker er wel zijn eigen methodiek op nahoudt. Het is goed om zo veel mogelijk kennis op te doen over hoe andere imkers imkeren, maar misschien weten we allemaal eigenlijk niet precies wat de beste methode is (als het om bijen gaat) en is dat de reden dat er zoveel verschillende technieken zijn. Het meeste leer je door tijd met de bijen door te brengen en ze te begrijpen, hun tekenen te lezen en ze op een juiste manier te faciliteren.
Ik vind het nog steeds een fantastisch hobby.
Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste blogs, laatste foto’s en veel meer?
Blijf op de hoogte van de laatste blogposts, de mooiste foto’s en andere ontwikkelingen!
Je bent aangemeld.
Ter bevestiging ontvang je een email.
Blijf op de hoogte van de laatste blogposts, de mooiste foto’s en andere ontwikkelingen!
Je bent aangemeld!
Ter bevestiging ontvang je een email.
2 reacties
Leuk dat je een website bent gestart! Ik vind het super interessant om te lezen!
Dank je wel voor je reactie, super leuk om te horen.